Ik sprak laatst de financieel directeur van een flink uit de kluiten gewassen groothandel. We keken terug op het afgelopen jaar. Hij was zeer in zijn nopjes met de resultaten van de inkoop directeur: een forse verlaging van de gemiddelde inkoopprijs. Van de resultaten van de logistiek directeur kreeg hij echter hoofdpijn: diens gestegen magazijn- en transportkosten deden de inkoopvoordelen namelijk grotendeels teniet. Toen ik hem vroeg of die inkoop en logistieke resultaten aan elkaar gerelateerd konden zijn keek hij mij glazig aan…
Zo scherp mogelijk inkopen
Hij vertelde me dat de inkoopdirecteur net iets meer dan een jaar geleden in dienst was getreden. Deze was overgestapt van een concurrent die in zwaar weer terecht gekomen was door sterk stijgende operationele kosten. Omdat hij alle leveranciers goed kende had hij bijna overal de condities scherper gekregen. Voorts was hij de operationele inkoop aan gaan sturen op inkopen op de scherpste staffelprijs. Ofwel: minder magazijn inkooptransacties met grotere volumes per transactie. Het meest zichtbare resultaat: een significant lagere gemiddelde inkoopprijs.
Niet onderkende bijwerkingen
In de logistieke hoek, zo vertelde hij me, was het beeld tegengesteld. De man zat er al een tijdje, maar hij leek de greep erop te verliezen. De magazijn- en transportkosten rezen de pan uit! In de van voorraad uitpuilende magazijnen werd bijna continu overgewerkt. De route-chauffeurs reden zich een slag in de rondte vanwege onderlinge leveringen.
Op verzoek van de financieel directeur heb ik mijn oor te luisteren gelegd bij zowel de inkoop- als de logistieke medewerkers en managers. Het door hem van inkoop geschetste beeld werd mij in die gesprekken bevestigd. Men was bijzonder trots op hun operationele inkoopscherpte. En klaagde steen en been over de logistieke collega’s. Die hadden nooit ruimte voor het opslaan van wat grotere volumes en wilden terug naar kleinere volumes per transactie.
Uit de gesprekken met de logistieke mensen werd mij duidelijk dat het nieuwe inkoopbeleid een belangrijke drijver van “hun” kostenstijgingen was. De volume-inkopen zorgden ervoor dat de voorraad vaak op de verkeerde plek kwam te liggen. Namelijk daar waar ruimte was om het ineens te lossen. En dat was slechts in enkele van de magazijnen. Dus meer onderlinge leveringen, die wel geld kosten en geen waarde toevoegden. Door de grotere volumes per aflevering lagen de magazijnen voller en was er minder werkruimte in en tussen de stellingen. Waardoor de orderpick-efficiency scherp gedaald was.
De remedie
Na mijn rapportage realiseerde de financieel directeur zich waar ze de fout in waren gegaan. Ze hadden inkoop en logistiek als aparte silo’s beschouwd, in plaats van als communicerende vaten. En door deze sub optimalisatie was het totaal resultaat niet echt opgeschoten…