Herinner jij je ook de eerste voetbalwedstrijd van je kind, met z’n allen spelend op een kluitje in het veld? Hun positie wilde nog weleens wijzigen – van midden in het veld, naar links en dan weer rechts – totdat iedereen voor de goal stond om te scoren. Het resultaat: een gemiste treffer of een doelpunt in eigen goal! Herinner je je daarbij ook nog dat gevoel van machteloosheid, als ouder naast de kant? Het niets kunnen doen omdat de Fair Play-regel van kracht is; geen woord mogen zeggen, alleen achteraf, dat ze goed hebben gespeeld. Het is tenslotte de bedoeling dat het team een week later weer op het veld staat.
Als moeder aan de zijlijn ben ik iedere week getuige van dit schouwspel. Het doet me vrijwel direct denken aan de teams die ik coach. Het voetbalspel van mijn zoontje op zaterdagochtend heeft dan ook veel overeenkomsten met wat ik in de praktijk meemaak. Zoals het gehele team op de bal afrent, weten medewerkers van een bedrijf ook niet altijd wat hun topprioriteiten en te behalen doelen zijn. En managers op hun beurt schieten nog weleens tekort bij het leiden van hun team naar die topprestaties. Iedereen loopt dan maar wat rond en doet zijn eigen ding, waarbij vergeten wordt samen te kijken naar wat er werkelijk te doen is en welk doel een organisatie eigenlijk heeft.
Ivoren toren-principe
Dat is het probleem waar de meeste bedrijven tegenaan lopen: het missen van goed verwoorde doelstellingen die vertaald zijn naar concreet uitvoerbare acties. Dit heeft alles te maken met het ‘ivoren toren’-principe waarbij doelen worden bepaald door het management, de directie of de raad van bestuur van een bedrijf. En niet door de medewerkers die uiteindelijk de actie moeten uitvoeren om deze doelen daadwerkelijk te halen.
In die manier van communiceren naar de medewerkers toe, waar de uiteindelijke actie plaatsvindt, valt of staat dan ook het succes van het behalen van de doelstellingen. Want dat managers weten wat er moet gebeuren, wil nog niet zeggen dat ook de medewerkers tot de gewenste actie overgaan.
Geen urgente maar belangrijke zaken
Zorg daarom dat je medewerkers op de hoogte zijn en gepassioneerd raken van de concreet uitvoerbare doelen. Laat hen voelen dat ze ertoe doen door input te vragen en te laten merken dat dit van meerwaarde is. Kortom: zorg dat hun bijdrage meegenomen wordt. Wanneer medewerkers er namelijk niet bij betrokken worden, zullen zij ook geen bijdrage kunnen of willen leveren.
Dan zullen zij bezig blijven met urgente, maar niet met belangrijke zaken, waar zij continue van afgeleid worden door de waan van de dag. Daarnaast weten zij niet wat hun inbreng in de gestelde doelen is of kan zijn. Ze weten simpelweg niet wat hun talent is die ervoor kan zorgen dat de doelstelling ook daadwerkelijk gehaald wordt.
Creativiteit
Als medewerkers van dit doel op de hoogte zijn en weten welk talent ze in huis hebben om dit te kunnen bereiken, voelen ze ook de vrijheid om al hun creativiteit in te zetten om het doel ook daadwerkelijk te behalen. Want daarvoor zijn acties nodig die nog nooit zijn uitgevoerd en dat vergt creatief denken en doen.
Uiteindelijk zullen die kleine voetballertjes dan uitgroeien tot een team dat precies weet wat het moet doen, talenten benut en uiteindelijk scoort. Het is een van de belangrijke lessen die schrijver Stephen Covey (De zeven eigenschappen van effectief leiderschap) mij leerde en die ik graag met jullie wil delen.
Heel veel succes!
Yvonne is procesverbeteraar bij DailyLean en gebruikt de Lean-methode om werkgever, werknemer en opdrachtgever te verbinden tot een team met gezamenlijke en gedeelde doelstellingen en focus.